(...) Dyplom lekarski Akademii Medycznej w Łodzi uzyskałem w 2002 roku. Zaraz po studiach rozpocząłem pracę jako nauczyciel akademicki, otworzyłem specjalizację z psychiatrii - pod kierownictwem Prof. dr hab. n. med. Agnieszki Gmitrowicz oraz rozpocząłem studia doktoranckie przy Klinice Chorób Afektywnych i Psychiatrii Młodzieżowej. Na podstawie rozprawy doktorskiej pt: "Różnice w zakresie rodzinnego występowania otyłości i cukrzycy, otyłości/nadwagi w dzieciństwie, masy ciała przed leczeniem, wysiłku fizycznego, wyników w skali CGI oraz stężeń wybranych regulatorów łaknienia pomiędzy osobami z istotnym przyrostem i bez zmian masy ciała po 8 tygodniach leczenia neuroleptykiem." uzyskałem - z wyróżnieniem - stopień naukowy doktora nauk medycznych w zakresie medycyny - nadany przez Radę Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w 2007 roku. Promotorem w przewodzie doktorskim była Prof. dr hab. n. med. Jolanta Rabe-Jabłońska.
Tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii uzyskałem w 2009 roku.
Tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży uzyskałem w 2014 roku.
Od 2004 do 2015 roku byłem zatrudniony w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Łodzi, gdzie pracowalem jako starszy asystent na Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej oraz w Izbie Przyjęć Klinik Psychiatrycznych. Cały czas podnoszę swoje kwalifikacje uczestnicząc w kursach, zjazdach, konferencjach i warsztatach naukowych. Jestem autorem lub współautorem kilkunastu prac naukowych, które zostały opublikowane w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Oprócz specjalizacji z psychiatrii posiadam również specjalizację z psychiatrii dzieci i młodzieży. Obecnie w Polsce jest około 220 osób mających tytuł specjalisty w tej dziedzinie (dane niepełne, niektórzy specjaliści są na emeryturze i pracują w ograniczonym wymiarze godzin ) co niestety nie odzwierciedla rzeczywistego zapotrzebowania na porady tego typu. Wg danych z UEMS dla poszczególnych państw EU - liczba osób 20 rż, przypadająca na jednego psychiatrę dzieci i młodzieży w Polsce wynosi: 1/38.900 (dla porównania we: Francji - 1/7500, Szwajcarii - 1/3217, Finlandii - 1/3240) i stawia Polskę na jednym z ostatnich miejsce w Europie.
Psychiatria dziecięca to trudna dziedzina, w której niezmiernie ważne jest nawiązanie więzi terapeutycznej z młodym pacjentem, często niechętnie nastawionym do wizyty u lekarza. Taki kontakt może być powodowany przez rożne stany, które wymagają leczenia, jak np: opóźnienia rozwojowe, choroby somatyczne, depresja u dziecka, lęki, nerwica, tiki, schizofrenia, natręctwa, anoreksja, ADHD, zespół Aspergera, autyzm, szeroko rozumiane zaburzenia emocjonalne i wiele innych zaburzeń, którymi zajmuje się psychiatra dziecięcy. Jako psychiatra dziecięcy i młodzieżowy zajmuję się kompleksową diagnozą i terapią dzieci z wszelkimi zaburzeniami psychicznymi wieku rozwojowego, problemami wychowawczymi, zaburzeniami emocjonalnymi, zaburzeniami zachowania.
Wnikliwa diagnoza, to podstawa mojego działania. Ustalanie rozpoznania stawianego dzieciom i młodzieży wymaga szczególnej ostrożności, gdyż może – w przypadku pomyłki – skutkować poważnymi następstwami rozwojowymi, etykietyzacją i stygmatyzacją.
Wykluczenie istnienia zaburzenia psychicznego jest częstym przypadkiem w mojej praktyce.
Pierwsza wizyta psychiatryczna obejmuje zazwyczaj analizę danych z wywiadu psychologicznego, uzupełnienie go przez badanie psychiatryczne. W zależności od zaawansowania procesu diagnozy psychologicznej, powodu zgłoszenia się na wizytę i wieku dziecka psychiatra dziecięcy zadecyduje o przebiegu tego spotkania. Przeprowadzi badanie psychiatryczne dziecka lub wspólną rozmowę z dzieckiem i jego rodzicami lub uzupełni wywiad od rodziców. Koniczne jest zabranie ze sobą kserokopii posiadanych wyników badań krwi i moczu (jeśli były wykonane w ostatnich miesiącach) oraz kserokopie dokumentów związanych z dotychczasowym leczeniem dziecka (badania EKG, EEG i inne). Diagnoza psychiatry dziecięcego rzadko obejmuje pojedynczą wizytę, najczęściej składa się z kilku (ok. dwóch – trzech, ale niekiedy sytuacja może wymagać większej liczby spotkań). Proces ten trwa krócej, jeśli dziecko wcześniej zgłosiło się do psychologa np. w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, gdzie sporządzona została aktualna opinia psychologiczna.
Diagnoza psychiatryczna dziecka jest wynikiem bezpośredniej współpracy psychiatry dziecięcego z psychologiem z doświadczeniem w terapii zaburzeń psychicznych.
W trakcie postaram się odpowiedzieć na Państwa pytania i wyjaśnić wątpliwości.
Jako psychiatra zajmuję się prowadzeniem konsultacji psychiatrycznych, diagnozowaniem oraz leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych.
Konsultacja psychiatryczna jest zalecana, kiedy mamy wątpliwości co do stanu psychicznego swojego lub bliskich nam osób. Jeśli zauważamy u siebie lub kogoś z najbliższych wyraźną, i trudną do wytłumaczenia zmianę stanu psychicznego lub zachowania, smutek, przygnębienie, utratę lub zmianę zainteresowań, problemy ze snem, utrzymujący się lęk lub niepokój. Jeśli my lub ktoś z naszych bliskich stał się nieoczekiwanie nieufny, podejrzliwy, zamyślony, nieobecny, ma problem z wywiązywaniem się z codziennych obowiązków, zaczął zdradzać dziwaczne zainteresowania lub zmienił upodobania, to wizyta u psychiatry może być konieczna. Konsultacja psychiatryczna prowadzona jest przez lekarza specjalistę psychiatrę.
Celem konsultacji u lekarza psychiatry jest postawienie diagnozy psychiatrycznej oraz ocena wskazań do wprowadzenia leczenia farmakologicznego lub/i psychoterapii, ustalenie planu leczenia, wyjaśnienie wszelkich wątpliwości Pacjentki/Pacjenta oraz w przypadku zastosowania leczenia kontrola jego przebiegu i skuteczności.
Czas trwania konsultacji lekarza psychiatry: pierwsza trwa około 60 minut. Kolejne zwykle około 30 minut.
W miarę możliwości staram się, aby termin pierwszej wizyty nie był odległe. Częstotliwość wizyt zależy od etapu terapii i potrzeb pacjenta. Wyjątek stanowi etap wprowadzania nowego, bądź zmiany leku - kiedy to, kierując się odpowiedzialnością za pacjenta, chcę na bieżąco kontrolować efekty terapeutyczne i ew. objawy uboczne – wówczas kolejna wizyta odbywa się po 2 tygodniach.
W razie uzasadnionej potrzeby wystawiam: zwolnienia lekarskie ZUS ZLA, zaświadczenia o stanie zdrowia, zdolności do pracy, potrzebne w przypadku urlopu dziekańskiego/zdrowotnego, wnioski rentowe do ZUS N9, orzekania stopnia niepełnosprawności, skierowania do szpitala. Zwolnienia lekarskie wystawiam wyłącznie w sytuacji gdy widzę ich terapeutyczne uzasadnienie.
W gabinecie zajmuję się jako psychiatra łódź diagnozowaniem oraz leczeniem zaburzeń psychicznych u osób dorosłych takich, jak: